Тут бежала карета, да раю-раю!
Да бежала со коврами, да раю-раю!
Да тут сидела девица, да раю-раю!
Да она плакала, рыдала, да раю-раю!
Свою волю споминала, да раю-раю!
Тут сокол ей надлетаёт, да раю-раю!
Да свою негу утешает, да раю-раю!
«Да ты не плачь-ка, моя нега, да раю-раю!
Да не рыдай-ка, моя воля, да раю-раю!
Да уж я дам ти-ка волю, да раю-раю!
Да уж ты спи, да высыпайся, да раю-раю!
Да ты ко времю разбужайся, да раю-раю!
Да ты куды пойдешь — спросися, да раю-раю!
Да откуль придешь — скажися», да раю-раю!
«Это черт ваша, не воля, да раю-раю!
Это черт ваша,не нега, да раю-раю!
Да у батюшки вольна я, да раю-раю!
Да у матушки нежна я, да раю-раю!
Да уж я сплю да высыпаюсь, да раю-раю!
Да я к обеду разбужаюсь, да раю-раю!
Куды пойду — не спрошуся, да раю-раю!
Да откуль приду — не скажуся, да раю-раю!».
Да тут стояла береза, да раю-раю!
Да не кудрява, шапочиста, да раю-раю!
Да еще под этой под березой, да раю-раю!
Да был выкопан колодец, да раю-раю!
Да со студеною водою, да раю-раю!
Да золотой пеной пеною, да раю-раю!
Да тут никто ведь не знает, да раю-раю!
Да тут никто не гуляет, да раю-раю!
Да тут ведь Марфушка узнала, да раю-раю!
Да Тимофеевна гуляла, да раю-раю!
Да золоту пену снимала, да раю-раю!
Да образа-ти подновляла, да раю-раю!
Да она Спаса сосписала, да раю-раю!
Да дай ти господи боже, да раю-раю!
Да жениха да дворянина, да раю-раю!
Да Василья-то сподина, да раю-раю!
Да бежала со коврами, да раю-раю!
Да тут сидела девица, да раю-раю!
Да она плакала, рыдала, да раю-раю!
Свою волю споминала, да раю-раю!
Тут сокол ей надлетаёт, да раю-раю!
Да свою негу утешает, да раю-раю!
«Да ты не плачь-ка, моя нега, да раю-раю!
Да не рыдай-ка, моя воля, да раю-раю!
Да уж я дам ти-ка волю, да раю-раю!
Да уж ты спи, да высыпайся, да раю-раю!
Да ты ко времю разбужайся, да раю-раю!
Да ты куды пойдешь — спросися, да раю-раю!
Да откуль придешь — скажися», да раю-раю!
«Это черт ваша, не воля, да раю-раю!
Это черт ваша,не нега, да раю-раю!
Да у батюшки вольна я, да раю-раю!
Да у матушки нежна я, да раю-раю!
Да уж я сплю да высыпаюсь, да раю-раю!
Да я к обеду разбужаюсь, да раю-раю!
Куды пойду — не спрошуся, да раю-раю!
Да откуль приду — не скажуся, да раю-раю!».
Да тут стояла береза, да раю-раю!
Да не кудрява, шапочиста, да раю-раю!
Да еще под этой под березой, да раю-раю!
Да был выкопан колодец, да раю-раю!
Да со студеною водою, да раю-раю!
Да золотой пеной пеною, да раю-раю!
Да тут никто ведь не знает, да раю-раю!
Да тут никто не гуляет, да раю-раю!
Да тут ведь Марфушка узнала, да раю-раю!
Да Тимофеевна гуляла, да раю-раю!
Да золоту пену снимала, да раю-раю!
Да образа-ти подновляла, да раю-раю!
Да она Спаса сосписала, да раю-раю!
Да дай ти господи боже, да раю-раю!
Да жениха да дворянина, да раю-раю!
Да Василья-то сподина, да раю-раю!